Premiera 7 lutego 2015 W Intytucie Teatralnym W Warszawie
Scenariusz: Célia ChauviereReżyseria, Choreografia: Célia Chauviere (pod czujnym okiem Marii Doreau i Flory Poux)
Obsada: Célia Chauviere (z głosami Roman Kossowki i Ariane Pawin)
Scenografia: Michelle Gaydu i Loïc Deneuvy
Swiatło: Tadeusz Perkowski
"Ten spektakl jest jak okrzyk ojca, który właśnie wyszedł z oddziału położniczego – „To dziewczynka!”
Dorośniesz
więc, dziewczynko... z dziecka staniesz się nastolatką, a potem
kobietą. Ale musisz wiedzieć, Dziewczynko, że twoja droga nie
będzie wcale łatwa. Oczywiście, będziesz zapewne kobietą
współczesną, wolną i niezależną, będą ci przyznane, a priori,
te same prawa co mężczyznom. Ale czasem ogarnie cię strach.
Będziesz się bać, kiedy usłyszysz, że kobieta ma być „dobrą
żoną i matką rodziny”, mimo że ty, Dziewczynko, czujesz inne
powołanie. Będziesz czuć lęk w nocy, idąc ciemniejszą ulicą.
Będziesz może zaszokowana, a może poczujesz obrzydzenie, na widok
pornografii, która jest wszechobecna, choć ukryta pod innymi
nazwami i ma zrobić z ciebie to, czym nie jesteś. Kobieta=dziwka,
nawet ty sama zagubisz się czasem w tym osobliwym skojarzeniu. Twoja
tożsamość będzie naznaczona przez te stereotypy powtarzane w
nieskończoność i zatwierdzone przez społeczeństwo, które
przebiera podłość i poniżenie za dobroczynny „szacunek do
kobiet”.
Będziesz
miała wrażenie, że twoje ciało nie do końca należy do ciebie,
że ustalono bez twojego udziału i narzucono ci gotowe pojęcia
Piękna, Elegancji i tego, co Stosowne. Czasem poczujesz się winna z
tego powodu, że jesteś albo też nie jesteś.
Ty, która myślałaś, że wszystko jest już
wywalczone, będziesz jednak mogła bronić swojej integralności,
wolności i swoich wyborów. Ten spektakl jest na twoją cześć,
Dziewczynko. Cześć twoją i wszystkich innych, którzy żyją w
naszej epoce i muszą zmierzać się z przerażającą mizoginią.
Poprzez
moje ciało, moje ciało kobiety i moją wrażliwość –
europejską, ludzką, chciałabym opowiedzieć ponad słowami o
pewnej ścieżce, o pewnych przeżyciach, wspólnych dla wielu
spośród nas: dzieci, córek, kobiet. Chciałabym po prostu, w
poetyckiej formie, wyrazić taką myśl: byłoby wspaniale, gdyby
przestano wtrącać się do naszych tyłków i do naszej
seksualności. Chciałabym wykrzyczeć, że mamy gdzieś te wszystkie
blond Barbie i domagać się prawa istnienia dla innych tożsamości.
Chciałabym zwyczajnie prosić o prawo do marzeń – dla
wszystkich."
Célia Chauviere
Diaporama photos
Video